Times of Suriname
07/05/2008
Visueelbeperkten in actie tegen karige uitkering
Paramaribo – Visueel beperkten zijn verhit en niet te spreken over een verhoging van SRD 25 die de overheid hen wil geven. De groep typeert de aanpassing naar SRD 125 als belachelijk en is drukdoende te bundelen met andersoortige beperkten om massaal te protesteren. Gisteren besprak het bestuur van de stichting De mens met een visuele beperking alle brandende kwesties en het toepassen actiemodel.
“Wij hebben onze mond de afgelopen jaren nauwelijks geopend,maar men hoeft niet erop te rekenen dat zij steeds over ons heen zullen blijven lopen. Dit gaan wij helemaal niet accepteren, wij gaan nu onze rechten opeisen. Wij willen geld op tafel zien”, benadrukt waarnemend voorzitter Anil Koendjbihari. De stichting,maar ook andere groepen delen de mening dat een uitkering van minimaal SRD 500 toereikend is om het hoofd boven water te houden. De stichting wil dan tenminste strijden voor een uitkering gelijk aan de uitkering van de Algemene Oudedagsvoorziening (AOV) van SRD 275. Ondanks dat vele organisaties/stichtingen belast met belangenbehartiging van visueel beperkte mensen zich vaker hebben uitgelaten over hun situatie en problematiek bij de overheid, blijven gunstige veranderingen uit.
De visueel beperkten hebben vorig jaar meerdere petities overhandigd aan President Ronald Venetiaan. Begin dit jaar heeft deze groep Geor Hering benaderd om te fungeren als tussenpersoon tussen hen en de overheid,echter zonder gewenste resultaten. De stichting grijpt daarom nu naar het uiterste middel en bereidt zich voor op effectieve acties. Hering die hiervan op de hoogte is gesteld,zegt geen voorstander te zijn van acties,maar begrijpt de mensen helemaal en is daarom ook geen tegenstander. “Ik vind het bedrag schandalig. Je moet je diep schamen om mensen die het zo moeilijk hebben en ook nog worden gediscrimineerd om aan werk te komen op zo een wijze in de kou te laten”,vindt Hering. De stichting wilt binnenkort een samenkomst houden voor alle mensen met een beperking en organisaties die zich bezig houden met deze groepen. Ouders en verzorgers worden daarbij ook betrokken.
De situatie is ondraaglijk geworden voor visueelbeperkten en anderen. “Bepaalde beperkten hebben 1×24 uur zorg nodig en in zo een gezin moet moeder en vader thuis blijven om deze zorg te geven, dus is er minder gezinsinkomen”, zegt Koendjbihari. Volgens hem begrijpt de overheid helemaal niet hoe moeilijk mensen met een beperking het kunnen hebben in het dagelijkse leven, vooral omdat er nog steeds wordt gediscrimineerd. De overheid zou volgens deze groep bedrijven verplicht moeten stellen om een bepaald percentage aan gehandicapten in dienst te nemen.
Daarnaast beschikken grote aantallen beperkten nog niet over een goed onderdak en hebben geen eigen woning of perceel. De stichting verwijt de overheid daarom niets voor hen te hebben gedaan in de afgelopen 30-40 jaren. “Wij moeten steeds maar het slachtoffer worden van wanbeleid van de overheid,daarom zijn wij nu de meest achtergestelde groep”,zegt Koendjbihari. Beperkten zullen gezamenlijk een brief richten aan vice-president Ramdien Sardjoe om hen te ontvangen om over brandende punten te praten. Blijven gunstige resultaten of een reactie uit, dan mag de samenleving ongetwijfeld acties tegemoet zien. Geen enkel actiemodel wordt hierbij uitgesloten. Bivakkeren voor overheidskantoren is een optie.